Teraz trochę powspominamy.
Pamiętam jak Cię poznałam. Od początku chciałam, żebyś mnie lubiła. Widziałam w Tobie świetny materiał na przyjaciółkę. Jak widać, marzenia się spełniają. Często zazdrościłam Julce, Adzie czyz Kasi, że mają z Tobą taki super kontakt. Na szczęście my też się dogadywałyśmy, z czasem coraz lepiej. Pisałyśmy razem wierszyk, który jest zajebisty. Na oazach miałyśmy w dupie czy dostaniemy karę i się spóżniałyśmy (bo musiałaś się wypsikać) albo hałasowałyśmy w nocy.
Jak trafiłam do Łodzi byłaś jedną z osób, za którymi tęskniłam. Nasz kontakt się urwał, jednak wszechświat dał nam tiktoka i wyjazd do Darłówka. I chcąc nie chcąc dał nam też Dawida (jebać). Nawet nie wiesz jak się ucieszyłam jak zaczęłyśmy pisać. Nasze rozmowy w Darłówku wyglądały tak:
- Japierdole, ale jestem naćpana
- Rel, ja zjarana
Kochałam to.
A później wyjazd do Gdańska. To ty, a nie Dawid, odebrałaś mnie z dworca. Jezu, jaka ja byłam szczęśliwa siedząć zjarana z Tobą na plaży. A potem się przeprowadziłam. Jedna z lepszych decyzji w moim życiu. Zajebiście mieć osobę, która pamięta cię z czasów przed chorobami psychicznymi i która mimo wszystko z tobą jest.
Dziękuję Ci za każde wsparcie, szczególnie jak były akcje z Dawidem, za każde wyjście na plażę, za każdą pracę, za każde ćpanie, za każdego blanta i w szczególności za to że jesteś i chcesz być
Kocham Cię
Astoria
